علوم تجربی یکی از یازده حوزه ی یادگیری در برنامه ی درسی ملّی است. براساس جهت گیری های این برنامه، علوم تجربی «کوشش انسان برای درک واقعیت های خلقت و کشف فعل خداوند ]سنّت های الهی در نظام خلقت[ » تعریف شده است. در همین راستا، شناخت و استفاده ی مسئولانه از طبیعت به مثابه بخشی از خلقت الهی با هدف تکریم، آبادانی و آموختن از آن برای ایفای نقش سازنده در ارتقای سطح زندگی فردی، خانوادگی، ملّی و جهانی از ضرورت های علوم تجربی تلقی می شود. به همین دلیل، باید همه جانبه نگری، رویکرد تلفیقی، تفکّر، آگاهی، توانایی ایجاد ارتباط بین آموزه های علمی و زندگی واقعی و به عبارتی کسب علم سودمند و هدف دار که بتواند انسان هایی مسئولیت پذیر، متفکّر و خلّق پرورش دهد، در سازماندهی محتوا و آموزش مورد توجّه قرار گیرد. برای حرکت در مسیر تحقق این اهداف و همسوسازی این حوزه با برنامه ی درسی ملّی، توجّه همکاران گرامی را به نکات زیر جلب می کنیم...علوم تجربی یکی از یازده حوزه ی یادگیری در برنامه ی درسی ملّی است. براساس جهت گیری های این برنامه، علوم تجربی «کوشش انسان برای درک واقعیت های خلقت و کشف فعل خداوند ]سنّت های الهی در نظام خلقت[ » تعریف شده است. در همین راستا، شناخت و استفاده ی مسئولانه از طبیعت به مثابه بخشی از خلقت الهی با هدف تکریم، آبادانی و آموختن از آن برای ایفای نقش سازنده در ارتقای سطح زندگی فردی، خانوادگی، ملّی و جهانی از ضرورت های علوم تجربی تلقی می شود. به همین دلیل، باید همه جانبه نگری، رویکرد تلفیقی، تفکّر، آگاهی، توانایی ایجاد ارتباط بین آموزه های علمی و زندگی واقعی و به عبارتی کسب علم سودمند و هدف دار که بتواند انسان هایی مسئولیت پذیر، متفکّر و خلّق پرورش دهد، در سازماندهی محتوا و آموزش مورد توجّه قرار گیرد. برای حرکت در مسیر تحقق این اهداف و همسوسازی این حوزه با برنامه ی درسی ملّی، توجّه همکاران گرامی را به نکات زیر جلب می کنیم...