علوم تجربی چهارم

علوم تجربی یکی از یازده حوزه ی یادگیری در برنامه ی درسی ملّی است. براساس جهت گیری های این برنامه، علوم تجربی «کوشش انسان برای درک واقعیت های خلقت جهت کشف فعل خداوند ]سنت های الهی در نظام خلقت[ » تعریف شده است. در همین راستا، شناخت و استفاده ی مسئولانه از طبیعت به مثابه ی بخشی از خلقت الهی با هدف تکریم، آبادانی و آموختن از آن برای ایفای نقش سازنده در ارتقای سطح زندگی فردی، خانوادگی، ملّی و جهانی از ضرورت های علوم تجربی تلقی می شود. به همین دلیل، باید همه جانبه نگری، رویکرد تلفیقی، تفکّر، آگاهی، توانایی ایجاد ارتباط بین آموزه های علمی و زندگی واقعی و به عبارتی، کسب علم سودمند و هدف دار که بتواند انسان هایی مسئولیت پذیر، متفکّر و خلّق پرورش دهد، در سازماندهی محتوا و آموزش مورد توجّه قرار گیرد. برای حرکت در مسیر تحقّق این اهداف و همسوسازی این حوزه با برنامه ی درسی ملّی، توجّه همکاران گرامی را به نکات زیر جلب می کنیم. درس علوم درسی است که به آسانی می تواند سه عرصه ی ارتباطی انسان، یعنی ارتباط با خود، با خلق و با خلقت را مبتنی بر ارتباط با خالق متعال، به شکلی منسجم، منطقی و معنادار سازمان دهد. کلاس علوم باید شاد و پرجنب و جوش باشد که مشاهده، تجربه، آزمایش، گفت وگو، تفکّر، اظهارنظر و همکاری گروهی در آن جریان داشته باشد؛ بر این اساس، نباید آن را به محلّی برای ساکت نشستن و شنیدن تبدیل کرد. کتاب علوم منبعی است برای معرّفی فعّالیت های یادگیری و آنچه در عمل باید انجام شود؛ پس نباید آن را به منبعی برای تصویرخوانی تبدیل کرد. معلّم علوم هم تصمیم گیرنده درباره ی فرایند یادگیری )طرّاح آموزشی( است و هم راهنمای یادگیری دانش آموزان...علوم تجربی یکی از یازده حوزه ی یادگیری در برنامه ی درسی ملّی است. براساس جهت گیری های این برنامه، علوم تجربی «کوشش انسان برای درک واقعیت های خلقت جهت کشف فعل خداوند ]سنت های الهی در نظام خلقت[ » تعریف شده است. در همین راستا، شناخت و استفاده ی مسئولانه از طبیعت به مثابه ی بخشی از خلقت الهی با هدف تکریم، آبادانی و آموختن از آن برای ایفای نقش سازنده در ارتقای سطح زندگی فردی، خانوادگی، ملّی و جهانی از ضرورت های علوم تجربی تلقی می شود. به همین دلیل، باید همه جانبه نگری، رویکرد تلفیقی، تفکّر، آگاهی، توانایی ایجاد ارتباط بین آموزه های علمی و زندگی واقعی و به عبارتی، کسب علم سودمند و هدف دار که بتواند انسان هایی مسئولیت پذیر، متفکّر و خلّق پرورش دهد، در سازماندهی محتوا و آموزش مورد توجّه قرار گیرد. برای حرکت در مسیر تحقّق این اهداف و همسوسازی این حوزه با برنامه ی درسی ملّی، توجّه همکاران گرامی را به نکات زیر جلب می کنیم. درس علوم درسی است که به آسانی می تواند سه عرصه ی ارتباطی انسان، یعنی ارتباط با خود، با خلق و با خلقت را مبتنی بر ارتباط با خالق متعال، به شکلی منسجم، منطقی و معنادار سازمان دهد. کلاس علوم باید شاد و پرجنب و جوش باشد که مشاهده، تجربه، آزمایش، گفت وگو، تفکّر، اظهارنظر و همکاری گروهی در آن جریان داشته باشد؛ بر این اساس، نباید آن را به محلّی برای ساکت نشستن و شنیدن تبدیل کرد. کتاب علوم منبعی است برای معرّفی فعّالیت های یادگیری و آنچه در عمل باید انجام شود؛ پس نباید آن را به منبعی برای تصویرخوانی تبدیل کرد. معلّم علوم هم تصمیم گیرنده درباره ی فرایند یادگیری )طرّاح آموزشی( است و هم راهنمای یادگیری دانش آموزان...